استان گلستان بخاطر تعداد اندك روزنامه‌ها و مدير مسئولان آن نسبت به تهران، و كم بودن منتقدين سياسي و اندك بودن فعاليت‌هاي سياسي مديران اجرايي همگام با سير تحول سياسي كشور، تظاهر و نمايش تغييرات سياسي آن كم رنگ بوده است به اين شكل كه تحولات سياسي اين استان بيشتر با جابجائي مديران و مسئولين انجام مي‌گرفت و كمتر مجالس بحث و انتقاد و رسانه‌اي دخالت داشته است. بنابراين مي‌توان حدس زد كه فعالان سياسي آن اولاً كه بسيار اندك بوده و دوماً مجالس و محافل نقد و بررسي آن نيز مكانهاي كوچك و سر پوشيده بوده و كمتر صدايي را به شكل عمومي مي‌توانست شنيد. به اين دليل، بسياري از محيط‌هاي پرجنبش و جوان ماند دانشگاه‌ها، فدرانسيون‌ها و كانون‌هاي فرهنگي از فعاليت‌هاي سياسي اين فعالان تاثير نگرفته و يا تغييرات آشكاري ندانشته‌اند. بعبارتي ذهن و انديشه جوانان بويژه دانشجويان و عموم كمتر درگير تحولات سياسي اين چند ساله بوده است و گويا اكثراً تماشاچي اين جريانات بوده‌اند. در اين اواخر خواسته‌اند رونقي به اين عقب گذاشتگي‌ها، خاموشي‌ها و بي سهم كردنها در محيط‌ها و قشر‌هاي متفاوت استان بدهند ولي بدليل غريبه بودن و به كنار ماندن فعالان سياسي براي اقشار عموم و غرض ورزي‌ها و خارج شدن از سبك‌هاي متحول شده نقد و فعاليت سياسي همراه با سير تحول سياسي، تغييرات آشكاري در استان گلستان مشاهده نمي‌شود و انگار با همان روند گذشته ادامه مي‌يابد.