دانلود مقاله مسجد جامع اصفهان 36 ص با فرمت word 

مقدمه

نام شهر اصفهان از اوائل دوران اسلامي معمول گشته است و قبل از اسلام شهري به اين نام وجود نداشته است. تاريخ گسترش شهر بطور خلاصه متعاقبا معرفي خواهد شد.

استان اصفهان در مرکز فلات ايران واقع شده است و به علت گستردگي آن داراي بخشهاي متعدد جلگه اي و کوهستاني ميباشد. در مغرب و جنوب غربي استان اصفهان رشته کوههاي زاگرس قرار گرفته است ولي شهر اصفهان در جلگه سر سبز زاينده رود واقع شده است. اين رودخانه که از داخل شهر اصفهان عبور ميکند مهمترين رودخانه مرکزي فلات ايران است. سرچشمه آن از زردکوه بختياري بوده و جريان آن از غرب به شرق است و پس از طي چهارصد کيلومتر در مسير پر پيچ و خم به باتلاق گاوخوني منتهي ميشود. در جنوب شهر اصفهان چهارده توده کوهستاني وجود دارد که نزديک ترين آنها به شهر کوه صفه نام دارد. ارتفاع آن در حدود 2250 متر است.

اراضي شهر اصفهان از خاک رس تشکيل شده است که لايه اي سخت و غيرقابل نفوذ است.

شالوده هاي بناها و ساختمانهاي معمولي برروي قشر رس بنا شده است. از همين خاک رس در گذشته آجرهاي خام و پخته جهت بناي ساختمانها خصوصا منازل تهيه مينمودند که قدمت بعضي از اين بناها به چندين قرن مي رسد.