این فایل در قالب فرمت Power Point قابل ویرایش ، آماده پرینت و ارائه به عنوان پروژه پایانی میباشد
 

ضدعفونی‌کننده ها یا مواد آنتی سپتیک (به انگلیسی: antiseptic) دسته‌ای از مواد هستند که در سطح پوست، بدن و در بافت‌های زنده استفاده می‌شوند و با اثر بر باکتری‌ها،ویروس‌ها، قارچ‌ها، اسپور باکتریها و سایر ارگانیسم‌ها آن‌ها را از بین می‌برند و یا از رشد آنها جلوگیری می‌کنند.

گندزداها (به انگلیسی: Disinfectant) مواد پاک کننده ابزار ، وسایل ، لباس‌ها ، کاشی‌ها ، وان حمام ، دستشویی و حمام هستند. مواد گندزدا برای پاکیزگی سطوح غير زنده و مواد ضد عفونی كننده برای بافتها و موجودات زنده به كار ميروند.

ضدعفونی‌ به معنی سترون کردن نیست و در ضدعفونی‌ ارگانیسمهای بسیار مقاوم مانند هاگ باکتریها و پریون ها از بین نمیروند.

ضدعفونی‌کننده‌ ها از عفونت ، پوسیدگی و گندخونی جلوگیری می‌کنند. استفاده از ضدعفونی‌کننده‌ها برای تامین سلامتی بسیار ضروری است و از عوامل مهم پیشگیری از بیماری‌ها بخصوص ، بیماری‌های مسری می‌باشد. تفاوت اصلی میان ضدعفونی‌کننده‌ و پادزیست یا آنتی بیوتیک در این است که مواد ضدعفونی‌کننده‌ فقط استعمال خارجی دارند و باکتری‌ها را نابود سازند در حالی که پادزیست‌ها پس از مصرف خوراکی یا تزریقی وارد خون می‌شوند و عوارض کمی برای بدن دارند.همچنین از مواد ضدعفونی‌کننده‌ برای ساخت مواد گندزدا استفاده می‌شوند.

مواد ضدعفونی‌کننده‌ شامل دو دسته هستند، مواد ضدعفونی‌کننده‌ی باکتری کش (به انگلیسی: Bactericide) که قابلیت نابود سازی مستقیم سلول باکتری از طریق نابودسازی دیواره آن که منجر به جذب آب، تورم و ترکیدن آن می شود را دارند و مواد ضدعفونی‌کننده‌ی مهارگر باکتری (به انگلیسی: Bacteriostatic) که از رشد و تقسیم سلولی باکتری جلوگیری می‌کنند.